De afgelopen weken zijn snel gegaan. Ik voel mij goed en ondanks de vele waarschuwingen ben ik nog geen dag misselijk geweest. De familie is dolblij met ons tweeling nieuws en de eerste grappen over een drieling zijn al gemaakt.
De echo gaf twee duidelijke vruchtzakken aan, dus alle grappen konden we zo van tafel schuiven. We moesten even bijkomen van alles maar zijn inmiddels aardig gewend aan het idee dat we twee kindjes krijgen en ook de tweeling kamer is gereserveerd!

Hoewel de echo vrij spannend is voel ik weinig zenuwen. Mijn buik begint al aardig te groeien dus één van de baby’s doet het in ieder geval goed. Misschien wat nuchter gedacht, misschien een stukje zelfbescherming.

Bij de verloskundige besluiten om gelijk een echo te maken. Eerst maar eens zien of alles goed gaat. Al snel komt de bekende grijze massa in beeld en nog voor de verloskundige het beeld stil heeft staan, hebben wij al meer dan twee baby’s gezien.
Stomverbaasd schiet ik in de lach. Zeg me niet dat het er drie zijn?!
De verloskundige is zowaar nog verbaasder en bekijkt alles nog eens goed. Het zijn er inderdaad drie verteld ze. ‘Dat heb ik nog nooit meegemaakt, een spontane drieling’.

Waar wij bij de tweeling vooral in shock waren zijn we nu gelijk heel enthousiast en vrolijk. We horen drie (!!!) prachtige hartjes kloppen en maken voorzichtig kennis met onze mini’s. Wat bijzonder!
We krijgen een verwijzing naar de gynaecoloog omdat dit vanaf nu een medische zwangerschap zal zijn. De controles zijn voortaan dus in het ziekenhuis. Naast blijdschap komen bij ons ook direct vragen naar boven over de risico’s.

Nog vol verbazing maar met een enorme glimlach lopen we daarna naar de winkel, eerst maar eens taart kopen. De verkoopster vraagt of we verder nog iets nodig hebben maar mijn man merkt op dat ééntje voldoende is. Ik schiet in de lach om zijn dubbelzinnige opmerking en verheug mij enorm op de reacties van de familie.
Met een heerlijke taart en een groot gevoel van geluk gaan we terug naar huis. ‘Hé, die tweelingkamer’, begin ik voorzichtig. Ja ja, zegt mijn man. Geen bedje te veel. Bedje te weinig!