Controle van de ogen
Als onze meisjes 9 maanden zijn hebben we weer een controle op het consultatiebureau. Ik vind het altijd wel leuk om te zien hoeveel ze gegroeid zijn maar het belangrijkste is natuurlijk dat hun hartjes, longen etc goed klinken.
De dag dat we de afspraak hebben lijkt het wel te stormen en de wind giert om het huis. Regen klettert tegen de ramen en ik zie het niet zitten om met drie van die ukkies hier doorheen te lopen. Ik bel gauw het bureau en gelukkig kan de arts bij ons thuis langs komen. Dat scheelt zoveel en zo fijn dat dit kan!
Links en rechts
Ze controleert alle meisjes en stuk voor stuk doen ze het hartstikke goed. Net als ze alle spullen weer wil inpakken noemt ze dat nog even snel de ogen wil bekijken. Even met een lampje bij Daphne in linkeroog, haar rechteroog en helemaal goed. Onbewust vond ik dit best spannend. Het kind heeft al zoveel gedoe met de heupen dat ik opgelucht ben dat het ogen goed zijn.
Als jasmijn uitgebreid begint te gapen haast de arts zich met haar controle. Het lampje gaat naar Fleur haar linkeroog, haar rechteroog en weer terug naar links. Direct sta ik paraat en ik voel de zenuwen. Zijn haar ogen niet goed?
Zonder iets te zeggen kijkt ze nog eens naar links en nog eens naar rechts. Daarna gaat ze verder met Jasmijn. Links, recht, links, rechts. Ze bergt het lampje op en verteld dat ze denkt dat zowel Jasmijn als Fleur een afwijking in beide ogen hebben.
Bij mij in de familie zitten oogafwijkingen dus eigenlijk zou ik niet heel verbaasd moeten zijn. Ik draag zelf ook een bril. Ben als peuter zelfs aan mijn ogen geopereerd. Daarnaast zijn de ogen van premature kinderen nog niet volledig ontwikkeld en is dit een extra factoor waar je rekening mee moet houden. Toch ben ik verbaasd. Wij zien zelf niks aan ze. De kleinste kruimeltjes zien ze en ook kijken ze niet scheel.
Oogarts
We mogen kiezen of we gelijk een verwijzing naar de oogarts willen of tot 1 jaar willen wachten. De ogen van kinderen groeien namelijk nog lang door dus het kan zijn dat ze hier overheen groeien. Toch kies ik voor een directe verwijzing. Liever een keer voor niks dan dat we er (te) laat bij zijn.
Er blijkt een lange, lange wachtlijst te zijn en pas 5 maanden(!) later hebben we de controle bij de oogarts. Hoewel Daphne geen afwijkingen liet zien gaat ze voor de zekerheid toch mee. Je weet maar nooit.
Kindjes op deze leeftijd (13 maanden) kunnen nog geen ogentest doen waarbij de plaatsen moeten benoemen. Ze worden daarom alle drie gedruppeld zodat ze met speciale apparatuur achter de lens kunnen kijken.
Zoals eerder al bleek heeft Daphne geen problemen met de ogen. Hoera!
Bij Jasmijn en Fleur blijken de ogen kaarsrecht te staan. Dat geeft direct een gevoel van opluchting. Ze hoeven dus niet geopereerd te worden.
Na heel wat testen, druppels en lampjes krijgen we dan toch te horen dat beide dames een bril moeten. Onze kleine mini’s.
We krijgen uitgelegd dat hun plus sterkte te ver afwijkt om het te negeren. Op dit moment heeft geen van beide een lui oog en dat is positief. Om nu al een bril te geven is er hoop dat ze ook geen lui oog gaan creëren en dat ze er enigszins overheen zullen groeien. Dat is in ieder geval een fijn vooruitzicht.
Bril uitzoeken
Met twee ‘recepten’ voor brillen glazen gaan we weer naar huis. Later deze week hebben we een afspraak bij de opticien om een kinderbril uit te zoeken.
Ik zie direct al een paar leuke brillen maar deze blijken helaas te groot. Onze mini’s zijn echt nog mini dus moeten ze een echte baby bril. Grote voordeel hiervan is dat het montuur van siliconen is en dus niet breekt. Peuter bestendig!
We krijgen verschillende kleuren mee naar huis om thuis rustig te passen en te kijken wie welke kleur het leukst staat.
Daphne vindt het allemaal reuze interessant en begint zelfs te huilen als zij geen bril op heeft. De kleine schat. We laten haar daarom ook een bril passen. Ik denk dat we haar aankomende zomer erg blij maken met een zonnebril!
Omdat Jasmijn en Fleur ieder een andere sterkte hebben willen we graag twee verschillende kleuren van de bril. Zo weet je goed van wie welke bril is. Bijkomend voordeel voor sommige mensen; je hoeft nu alleen maar te onthouden wie welke kleur bril draagt en je weet wie het is!
Na een weekje wachten konden we de brillen ophalen. Voor Fleur hebben we een lila achtige gekozen en Jasmijn draagt een rode bril. Hartstikke leuk!
Nu een aantal weken verder kan ik zeggen dat het nog niet zo soepel verloopt om een dreumes een bril op te laten houden. Zoals ik al vertelde zien wij zelf niet dat ze een (behoorlijke) afwijking hebben en blijkbaar kunnen zij zelf goed corrigeren. De bril geeft hun niet het gevoel dat er een wereld open gaat en wij hebben niet het idee dat ze beter zien met de bril. Het zal ze ongetwijfeld minder moe maken door het concentreren maar leg dat maar eens uit aan een dreumes! We hebben besloten er geen strijd van te maken. Ieder uur dat ze hem dragen is mooi meegenomen. En hey, er zijn dagen dat ze hem zonder drama de hele dag dragen. Dat er ook dagen bij zitten dat de bril niet eens aangeraakt wordt vergeet ik voor het gemak even. We doen ons best!